Met pensioen – Alies de With
“Bezuinigingen waardoor er minder of geen huisbezoeken gedaan kunnen worden, zijn in mijn ogen desastreus”
“Mijn naam is Alies de With en sinds maart 1993 werk ik bij GGD Flevoland op de afdeling tuberculosebestrijding. Binnen de GGD heb ik diverse andere werkzaamheden verricht, maar het werken bij de tbc heeft altijd mijn hart gehad. Maar aan alles komt een eind, ook aan je werkzame leven. Vanaf mei ga ik met pensioen. Afscheid van een fase, maar ook een nieuwe start, waar ik inmiddels naar uitkijk.
Toen ik 32 jaar geleden begon in de tbc-bestrijding werd ik ingewerkt door verschillende verpleegkundigen uit het land. Eén daarvan zei tegen me: ‘Of het vak spreekt je erg aan en je voelt je als een spin in een web, of je vindt het niks en bent snel weer weg.’ Voor mij gold het eerste. De diversiteit van de patiënten en de rol die je kunt spelen in het succesvol voltooien van hun behandeling heb ik altijd als boeiend en zinvol ervaren.
Eén van mijn ervaringen met patiënten is me altijd bijgebleven:
In de begintijd van DOT kregen we twee mannen in zorg. Beiden waren ze verslaafd waren alcohol. Ze waren ook allebei al eerder met een TBI gevonden in een contactonderzoek. Ze hadden toen de profylaxe, waarbij de keuze destijds alleen 6 maanden isoniazide was, niet afgemaakt en vervolgens allebei tbc ontwikkelt.
De ene man was gescheiden en woonde bij de ander in. Bij huisbezoek trof ik de twee mannen ’s morgensvroeg aan met de salontafel vol met bierblikjes. De medicatievoorraad voor 3 maanden stond ertussen. DOT leek mij een goede indicatie, maar dan moest ik hun medicatie wel meenemen.
Erg happig waren ze daar niet op. Ik kon ze gelukkig overhalen om toch tijdelijk van maandag t/m donderdag bij de GGD langs te komen om hun medicatie in te nemen. Op vrijdag ging ik op huisbezoek en gaf ik ze de medicatie voor het weekend.
Ze kwamen met een auto naar de GGD, want de ene had een rijbewijs, en de andere een auto.
Als stimulans deed ik een beroep op het Fonds bijzondere noden, voor een kleine bijdrage als tegemoetkoming voor de gemaakte kosten.
Ze kwamen trouw, en kregen elke dag een kopje koffie en een praatje. Uiteindelijk hebben ze dat zes maanden volgehouden. Zelfs na het voltooien van de behandeling kwamen ze af en toe nog even gezellig langs. Deze ervaring leerde me dat het bieden van structuur en een luisterend oor een belangrijke incentive kan zijn voor het succesvol afronden van een behandeling.
Naast de patiëntgerichte werkzaamheden heb ik het erg leuk en leerzaam gevonden om een bijdrage te mogen leveren aan landelijke activiteiten zoals de werkgroep nascholing, de vakgroep, en diverse werkgroepen. Tuberculose is een klein vakgebied, en ik denk dat het belangrijk is om aan de weg te blijven timmeren en je als verpleegkundigen te laten horen. Het is onze taak om te blijven opkomen voor de belangen van onze patiënten en de volksgezondheid.
Bezuinigingen, waardoor er minder of geen huisbezoeken gedaan kunnen worden, zouden in mijn ogen desastreus zijn. Eliminatie van tbc, wat ook vanuit de WHO een doel is voor laagincidentie landen zoals Nederland, is naar mijn mening alleen mogelijk als we de verpleegkundige zorg op peil houden. Naast de diverse digitale mogelijkheden die we tegenwoordig gelukkig ook tot onze beschikking hebben, blijft fysiek contact belangrijk. In ons werk hebben we te maken met veel verschillende doelgroepen met diversiteit in achtergrond en cultuur. Huisbezoeken leveren veel informatie op over onze patiënten en kunnen bijdragen aan een betere ondersteuning van hen.
De laatste tijd ben ik zelf vooral veel tijd kwijt aan het regelen van de benodigde medicatie voor mijn patiënten. Dit is een gevolg van het huidige medicatietekort. Een essentieel onderdeel voor een adequate behandeling.
Er zal ook genoeg tijd moeten blijven om de kennis die we hebben over tbc over te kunnen brengen. Niet alleen aan de patiënt maar ook aan alle instanties die direct of indirect met je patiënt te maken hebben, met als doel de gewenste therapietrouw, en het voltooien van de behandeling.
Ik kijk terug op mooie jaren binnen de tuberculosebestrijding en wens mijn collega’s succes en evenveel werkplezier als dat ik heb gehad binnen dit interessante vakgebied.”